Κάποτε όταν [Ο Αυτοκράτωρ Θεόφιλος] ήταν εκεί [στο λιμάνι] και ίσως και δειπνούσε, όπως λένε, είδε πλοίο κατάφορτο να καταπλέει με ούριο άνεμο και φόρα τα πανιά όσο που σκίαζε όλο το λιμάνι, και τον έκανε να θαυμάσει. Ρώτησε αμέσως, λοιπόν, ποιανού είναι το καράβι, και τι τροφές φέρνει. Μόλις άκουσε πως είναι της Αυγούστας [της βασίλισσας Θεοδώρας] λέγεται πως ηρέμησε, και χασομέρησε μέχρι να έρθει η ημέρα που αυτή θα έρχονταν στις Βλαχέρνες. Γιατί από κάποιον έμαθε πως εκείνη πήγαινε από το δρόμο που οδηγούσε και στο πλοίο της, στο Βόσπορο.
Τότε πήγε εκεί, με όλη την συνοδεία του, και στάθηκε στην πρύμνη του καραβιού, και ρώταγε την Σύγκλητο -όχι μια και δυο φορές- αν υπάρχει έλλειψη τροφίμων, σταριού, κρασιού ή οτιδήποτε άλλου που χρειάζεται μια οικογένεια. Αφού ρωτήθηκαν πολλές φορές, απάντησαν δια μιας πως "τίποτα δεν λείπει με την φροντίδα της βασιλείας σου" και πρόσθεσαν πως δεν καταλαβαίνουν το λόγο τέτοιων ερωτήσεων.
"Μα, δεν ξέρετε" είπε "πως εμένα, έναν θεοπρόβλητο Βασιλιά, η Αυγούστα με έκανε ναυτικό; Και ποιος" είπε με πικραμένη την ψυχή του "έχει ποτέ δει έναν Βασιλιά των Ρωμιών ή την γυναίκα του να κάνουν εμπόριο;"
Μετά από αυτό, αφού κανείς δεν απάντησε, διάταξε να βγουν οι ναύτες από το πλοίο, και να το παραδώσουν στην φωτιά, με τις άγκυρες, τα κατάρτια και όλο το φορτίο. Είπε πολλά μετά, και έβρισε με κάθε βρισιά την Βασίλισσα, μέχρι και που απείλησε την ζωή της, αν την ξανάπιανε ποτέ να κάνει κάτι παρόμοιο.
Συνεχιστής του Θεοφάνη
Εικόνα: Ο Θεόφιλος από το Χρονικό του Σκυλίτζη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου