Στρατηγός Κεκαυμένος: Αποφθέγματα

Αγρύπνησον και τας νύκτας και τας ημέρας

Ανευ γαρ κατασκόπων αδύνατον ποιήσαι δουλείαν.

Μη γινώσκωσι την βουλήν σου μήτε οι κατάσκοποι μήτε άλλος τις.

Αγωνίζου δε ίνα μετά τρόπων και μηχανών και ενέδρων ταπεινώσεις τον εχθρόν σου, 

και έσχατον πάντων, είπερ εστίν απαραίτητον, πολέμησον.

Αγωνίζου δε φυλάττειν τον λαόν σου. Πλην μη τη αφορμή ταύτη εις δειλίαν εμπέσεις.

Τρόπαιον δε άλλως ου συνίσταται ει μη διά μηχανής ή πολέμου καθολικού

Πάση μηχανή των εχθρών το ένεδρον εστί.

Εχθρόν είχες και κακόν πως ου προσεδόκεις;

Την βουλήν σου μηδείς γινώσκει.

Ο δειλιάσας ουδέ φυγείν δύναται.

Χωρίς γαρ Θεού αδύνατον και στρουθίον θηρεύσαι.

Ει δε έστιν άφρων ο εξεναντίας, διπλώς αυτόν φοβού.

Εάν αποστείλη τινάς προς σε ο εναντίος ως δήθεν μετά γραμμάτων, έσο γινώσκων, ότι 

του κατασκοπεύσαι ένεκα ήλθον.

Εστω δίκαιος εις άκρον.

Πολλούς γαρ είδον εγώ δια δώρα και εις θάνατον καταδικασθέντας.

Χρη ουν φυλάττεσθαι από των φίλων μάλλον ή των εχθρών

Οι πλείονες γαρ στρατηγοί από των νομιζομένων φίλων έπαθον

Είωθεν γαρ η αμεριμνία προσφέρειν λύπας και κινδύνους εξαπίνης

Αλλ’ η φύσις διδάσκαλός εστι πάσης μηχανής και πανουργίας

Ει δε απειλούσι, μη δειλιάσης, αλλά θάρσει, ότι ο Θεός βηθεί σοι.

Φοβήθητι τον Θεόν μάλλον ή τους ανθρώπους.

Ο γαρ πλούσιος Θεός εστίν του πτωχού.

Την πτώσιν σου προ οφθαλμών σου καθ’εκάστην έχε.

Οδοί γαρ μνησικάκων εις θάνατον

Πρόσεχε τα ευκαταφρόνητα σοι δοκούντα. Ταύτα μεγάλων κινδύνων εισί πρόξενα.

Αρκεί σοι τα από προαιρέσεως διδόμενα.

Τα συμπόσια παραιτού.

Ει δε δουλεύεις άρχοντι, δούλευσον αυτώ ουχ ως άρχοντι ή ανθρώπω, αλλ’ ως βασιλεί 

και ως Θεού. Μη καταφρονήσεις αυτού και αχρειώσει σε.

Και τα μέλλοντα ως ενεστώτα λογίζου και ου διαμάρτης.

Προς δημόσιο αξιωματούχο:
Μη γαρ απέστειλάν σε σωρεύειν χρήματα, αλλά δικαιούν τους αδικουμένους.

Οι γαρ μετά δικαιωσύνης βιούντες πάνυωθεν κατωχύρονται.

Για τα λάθη των υφισταμένων:
Σύ αυτού ήρχες, ουκ αυτός σου

Μη αινέσεις άνδρα εν κάλλει αυτού και μη βδελύξη άνθρωπον εν τη οράσει αυτού.

Σπούδασον την γνώσιν σου φανεράν πάσιν ποιήσαι δι’ έργων.

Εχθρόν είχες και κακόν πως ου προσεδόκεις;

Την βουλήν σου μηδείς γινώσκει.

Εστω δίκαιος εις άκρον.

Πολλούς γαρ είδον εγώ δια δώρα και εις θάνατον καταδικασθέντας.

Και καινόν τι επινοήσασθαι.

Εάν πρέσβεις στείλη ο εξεναντίας τα προς ειρήνην πρεσβεύων, μη αποτρέψεις αυτούς 

μετ΄αισχύνης και οργισθεί κατά σου ο την ειρήνην θεσπίσας.

Εχει γαρ πάντως το οχύρωμα αυτού (του εχθρού) τέλος.

Στρατηγός γαρ και καλαμαράς απαιτητής ου δύνασαι είναι.

Αναγίγνωσκε και βίβλους, και ιστορίας, και τας της εκκλησίας βίβλους /.../ 

Σχεδόν γαρ πάσα η παλαιά (γραμματεία) στρατηγικά εισίν.

Εσω μεν έχε ταπείνωσιν, έξωθεν δε τοις ορώσι σε δείκνυε σεαυτον ένδοξον και υψηλόν, 

και επιτήδευε εις πάντας υπερέχειν, εν τε τη ομιλία και στολή και βαδίσματι και έργοις.

Οπλα γαρ πολέμου δικαιοσύνη.

πηγή