ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ -Η μάχη της Άγκυρας

ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

«ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ»

(Απόσπασμα – η μάχη της Άγκυρας, 1402)

Αλλά τα περισσότερα διαβολικά σημεία και φαντάσματα φανερωθήκανε κατά το έτος 1405 σ’ έναν κάμπο λεγόμενο Τζιβουκαβάντ, τρία χρόνια ύστερ’ απ’ τον μεγάλο πόλεμο πόγινε σ’ αυτό το μέρος ανάμεσα στους Τάταρους και τους Τούρκους.

Επί κάμποσα χρόνια βγαίνανε σ’ αυτόν τον διαβολότοπο πλήθος καβαλαρέοι, με σιδεροπουκάμισα και περικεφαλαίες φοβερές, κ’ η γης έτρεμε από το ποδοβολητό , κι αχολογούσε ο τόπος από τα χουγιαχτά κι από τον βρόντο που κάνανε τ’ άρματα και τα νταούλια, κι από τα χλιμιντρίσματα των αλόγων.

Φανερωνόντανε πολλές φορές και κατά το μεσημέρι, μέσα στο τηγάνισμα του ήλιου, και σηκώνανε πολλή σκόνη και κουρνιαχτό. Στον αέρα σφυρίζανε σαγίτες, σα να σφεντονιζόντανε εκατομμύρια φίδια. Μαζί με τους πολεμιστές βγαίνανε από τη γης και κάμποσοι ελέφαντες, έχοντας τις μύτες τους αψηλά και βογγώντας τρομαχτικά, καβαλικεμένοι από δαιμόνια. Τη νύχτα ακουγόντανε μονάχα η οχλοβοή, τα σπαθιά κι’ οι σαγίτες. Το χώμα είχε γίνει σα καβουρντισμένο σ’ αυτό το μέρος, δίχως πράσινο φύλλο.

Αυτός ο κάμπος βρίσκεται κατά τα βορινά της Άγκυρας, κοντά σ’ ένα βουνό λεγόμενο Στέλλα. Εκεί χτυπηθήκανε οι Τάταροι και οι Τούρκοι, από τη μια μεριά ο Τιμούρ, ο λεγόμενος Σίδερο και Μεγάλος Λύκος Γκουργκάν, κι από την άλλη μεριά ο σουλτάν Μπαγιαζήτ, ο λεγόμενος Γιλντιρίμ, που πα να πει αστροπελέκι.

Ο Ταμερλάνος ήτανε τότες γέρος, κι είχε ανάμεσα στους πολεμάρχους του τους τέσσερις γιους του και πέντε εγγόνους, ο δε Μπαγιαζήτ είχε καπεταναίους τους πέντε γιούς του. Οι στρατιώτες ήτανε Τούρκοι, Τάταροι, Τουρκομάνοι, Σέρβοι, κι άλλες φυλές, όλοι τους αιμοβόροι και θεριόψυχοι και λυσσασμένοι να φάνε τα κρέατά τους. Για τούτο κείνος ο κάμπος είδε τέτοια σφαγή, που τρόμαξε, κι απόμεινε στοιχειωμένος.

Το χώμα ανακατεύτηκε με τριμμένα κόκκαλα και, σαν έβρεχε, βρωμούσε ο τόπος πολλά χρόνια υστερώτερα.

Δω και κει βρίσκανε οι καμηλιέρηδες σπαθιά λυωμένα και ταρκάσια, χάμουρα, πέταλα και χαλκάδες των αυτιών.