Ο Νικηφόρος Φωκάς και οι Γερμανοί.

Από την αναφορά του Λιουτπράνδου Κρεμόνας στον βασιλιά των Λομβαρδών Όθωνα Α σχετικά με τις διαπραγματεύσεις του με τον Νικηφόρο Φωκά.

Το Βυζάντιο έρχεται σε σύγκρουση με τους Βορειοευρωπαίους, που είχαν καταλάβει την Ρώμη και τον παπικό θρόνο, μια διαμάχη που δεν έχει τελειώσει ακόμα....

Ο Νικηφόρος Φωκάς

[Ο Αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς] μου έκανε πολλές ερωτήσεις για την δύναμή μας, τις κτήσεις και τον στρατό μας. Όταν του απάντησα κατάλληλα, και αληθώς, “Λες ψέμματα” μου είπε. “οι πολεμιστές του αφέντη σου δεν ξέρουν να ιππεύουν ούτε και πεζοί να μάχονται . Το μέγεθος των ασπίδων τους, το βάρος των θωράκων τους, το μήκος των σπαθιών τους και το φόρτωμα των περικεφαλαίων τους δεν επιτρέπει να μάχονται με κανένα τρόπο.”

Και πρόσθεσε, χαμογελώντας:

“Τους εμποδίζει και η λαιμαργία τους, γιατί για Θεό έχουν την κοιλιά τους, το θάρρος τους είναι αέρας, η παλληκαριά τους είναι το μεθύσι. Αν νηστέψουν , καταρρέουν, αν σοβαρευτούν, τους πιάνει πανικός.

Ούτε έχει ο αφέντης σου τίποτα στόλους στη θάλασσα. Μόνο εγώ έχω στρατό από ναυτικούς. Θα του επιτεθώ με τα πλοία μου, θα πολιορκήσω και θα καταστρέψω τις παράλιες πόλεις, αλλά και όσες είναι κοντά στα ποτάμια, θα τις κάνω στάχτη.

Και πως, ρωτάω, θα μπορέσει να μου αντισταθεί, εστω και στη στεριά με τις σκόρπιες δυνάμεις του; Εδώ ήταν και ο γιος και η γυναίκα του. Οι Σάξονες, οι Σουάβοι, οι Βαυαροί ήταν μαζί του: και αν δεν ήξεραν αρκετά, και έτσι δεν μπόρεσαν να πάρουν ούτε μια μικρή πόλη που τους αντιστάθηκε, πως θα σταθούν απέναντί μου όταν έρθω, και θα με ακολουθούν τόσοι στρατιώτες όσα:

Τα Γάργαρα έχουν στάχυα και σταφύλια η Λέσβος

και άστρα ο ουρανός ¹ και κύματα η φουρτουνιασμένη θάλασσα;”

Όταν θέλησα να του απαντήσω κατάλληλα ενάντια στις καυχησιές του, δεν το επέτρεψε: Αλλά πρόσθεσε, νομίζοντας πως θα με προσβάλλει:

“Εσείς δεν είστε Ρωμαίοι, παρά Λομβαρδοί...”

Όταν θέλησε να πει κι άλλα, και κούναγε το χέρι του για να με κάνει να σωπάσω, είπα, θυμωμένος:

«Η Ιστορία μας διδάσκει πως ο αδελφοκτόνος Ρωμύλος, που έδωσε το όνομα στους Ρωμαίους, γεννήθηκε από μοιχεία. Και έφτιαξε ένα δικό του άσυλο, [τη Ρώμη] όπου δέχτηκε τους χρεοφειλέτες, τους δραπέτες σκλάβους, τους φονιάδες, και τους θανατοποινίτες, αποκαλώντας τους Ρωμαίους. Από αυτήν την τάξη των ευγενών κατάγονται αυτοί που εσείς αποκαλείτε κοσμοκράτορες, δηλαδή Αυτοκράτορες. Αυτούς εμείς, οι Λομβαρδοί, οι Λοθαρίγγιοι, οι Βαυαροί, οι Σουάβιοι, οι Βουργουνδοί, τους αντιπαθούμε τόσο, που δεν θα μπορούσαμε να βρίσουμε βαρύτερα τους εχθρούς μας από το να τους πούμε ‘Ρωμαίους’. Γιατί, το όνομα των Ρωμαίων, σημαίνει έπαρση, δειλία, φιλαργυρία, χλιδή, ψέμα. Με ένα λόγο, διαφθορά».

Μετάφραση από τα Αγγλικά: Δημήτρης Σκουρτέλης.

(Από την βικιπαίδεια:)

Το 968 ο Λιουτπράνδος ανέλαβε διπλωματική αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, στην αυλή του Νικηφόρου Φωκά με σκοπό να διαπραγματευτεί το συνοικέσιο της Θεοφανούς, πορφυρογέννητης κόρης του Ρωμανού Β' με το γιο του Όθωνα Α΄, Όθωνα Β΄. Ο Όθωνας είχε ήδη στεφθεί Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κάτι που δημιουργούσε πρόσθετα προβλήματα στις σχέσεις με το Βυζάντιο, και το συνοικέσιο θα μπορούσε να εξασφαλίσει την εξομάλυνση της κατάστασης. Οι διαπραγματεύσεις παρατάθηκαν επί μακρόν και κατέληξαν σε αποτυχία εξαιτίας του ανταγωνισμού των δύο αυτοκρατοριών για τη Ν. Ιταλία. Ο Λιουτπράνδος θεώρησε ότι οι Βυζαντινοί δεν τον φιλοξένησαν με τρόπο αντάξιο της αποστολής του, τον υποτίμησαν σε σχέση με άλλους πρέσβεις, τον προσέβαλαν για την καταγωγή του και προσπάθησαν να τον παραπλανήσουν σχετικά με τις πραγματικές τους προθέσεις. Η σχετική αναφορά του (Relatio) εκφράζει με υβριστικό τόνο την οργή για την ταπείνωσή του και δυσφήμισε το Βυζάντιο στη Δύση.

1Εδώ ο Φωκάς θυμίζει Ακριτικό τραγούδι:

“Όσ΄άστρη ειν΄στον ουρανόν και φύλλα εις τα δένδρη...”

Πηγή εικόνας:
http://www.egolpion.com/img/saints/athonitis-fokas.jpg